و ترديد درباره او كمتر گردد.

(وَ ما نَراكَ اتَّبَعَكَ إِلَّا الَّذِينَ هُمْ أَراذِلُنا) و نمى‌بينيم كه اشراف و بزرگان و سران ما از تو پيروى كرده باشند بلكه پيروان تو طبقه پائين و پست ما هستند كه مال و جاهى ندارند.

(بادِيَ الرَّأْيِ) يعنى جز آنها كه فقط ظاهر كار را مى‌بينند و تدبير و تفكر در گفتار تو نمى‌كنند.

و زجاج گفته: يعنى اينها نيز در ظاهر بتو ايمان آورده و پيرويت مى‌كنند ولى در باطن و حقيقت ايمان ندارند. و برخى «بادئ الرأى» بهمزه قرائت كرده‌اند و روى اين قرائت معناى آن چنين ميشود كه اينان در ظاهر كه نگاه كرده‌اند پيروى تو را ميكنند و اگر تفكر و انديشه ميكردند پيرويت نمى‌كردند. و برخى جمله‌(بادِيَ الرَّأْيِ) را مربوط به «أراذلنا» دانسته‌اند يعنى در همان ابتداى امر هر كه آنها را به بيند ميداند كه اينها فرومايگان، و مردمانى پست هستند.

(وَ ما نَرى‌ لَكُمْ عَلَيْنا مِنْ فَضْلٍ) و ما براى تو و همراهانت فضيلت و برترى بر خود نمى‌بينيم زيرا مزيت و برترى افراد بواسطه مال بسيار و منزلت و مقام و يا شرافت نسبى است ... و اينكه آنان از اين راه وارد شدند براى آن بود كه نسبت بطريقه استدلال نادان و جاهل بودند، و اگر براستى از راه معجزاتى كه دليل بر نبوت و پيغمبرى آن حضرت بود وارد ميشدند بخوبى مى‌دانستند كه او پيغمبر خدا است و كسانى كه بدو ايمان آورده بحقيقت مؤمن هستند، و هر كه بمخالفت با آن حضرت برخاسته كافر است، و اساساً اين طرز تفكر و استدلال دنيا داران است كه هميشه دين داران را وقتى فقير باشند كوچك شمرده و تحقير ميكنند و پست ميشمارند اگر چه در پيشگاه خداى سبحان گرامى و محبوب باشند.

(بَلْ نَظُنُّكُمْ كاذِبِينَ) و اين دنباله سخن سران قوم نوح بود كه بآن حضرت ميگفتند: بلكه ما شما را مردمانى دروغگو مى‌پنداريم.

(قالَ يا قَوْمِ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي) نوح بآنها فرمود: اى مردم‌