[سوره يوسف (12): آيات 54 تا 57]

(وَ قالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي فَلَمَّا كَلَّمَهُ قالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنا مَكِينٌ أَمِينٌ (54) قالَ اجْعَلْنِي عَلى‌ خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ (55) وَ كَذلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْها حَيْثُ يَشاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنا مَنْ نَشاءُ وَ لا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (56) وَ لَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ (57))

ترجمه:

شاه گفت: او را نزد من آريد تا براى (كارهاى مملكتى و مهم) خود برگزينم، و چون با او تكلم كرد (و درايت و علم او را دانست) گفت: امروز تو در پيش ما داراى منزلت (و مقام و) امين هستى (54) يوسف (بدو) گفت: مرا بخزينه‌هاى اين سر زمين (و ضبط و اداره در آمد مملكت) منصوب دار كه من نگهبان و دانا (ى به آن) هستم (55) و اينچنين يوسف را در آن سرزمين تمكين (و قدرت) داديم كه بهر گونه (و هر جا) كه خواهد در كارها تصرف (و امر و نهى) كند، هر كه را خواهيم برحمت خويش مخصوص داريم و پاداش نيكو كاران را تباه نميكنيم (56) و همانا كه پاداش آخرت بهتر (و زيادتر) است براى كسانى كه ايمان آورده و تقوى ميورزند (57).