گفت: اين غلام مرا در ميان مردم رسوا كرده چون بمردم ميگويد: كه من از او كام خواسته و او را بخود دعوت كرده‌ام، و من نيز راهى براى دفاع خود ندارم، يا بمن اجازه بده تا بميان مردم رفته و عذر خود را بگويم و از خود دفاع كنم و يا- همانطور كه مرا در خانه زندانى كرده‌اى- او را نيز بزندان بيفكن.

عزيز مصر پس از اين ماجرا با علم ببراءت و پاكدامنى يوسف او را بزندان افكند.

و برخى گفته‌اند: منظورش از زندان كردن يوسف اين بود كه بمردم وا نمود كند كه مقصر يوسف بوده و زليخا گناهكار نبوده است، زيرا معمولا شخص مجرم و بزهكار را بزندان ميأندازند.

و قول ديگر آنست كه زندان در نزديكى زليخا بود و ميخواست تا يوسف در نزديكى او منزل كند كه هر زمان مايل ديدار او شود در بلندى برود و او را به‌بيند.

و در معناى جمله‌(حَتَّى حِينٍ) نيز كه چه مدت منظور بوده اختلاف است، عكرمة گفته: هفت سال، و كلبى گفته: پنج سال، و جبائى گفته: تا وقتى كه داستان زليخا فراموش شود و از سر زبانها بيفتد.