پاداش نيكوكاران را ضايع نمى‌كند (115) پس چرا در ميان بازماندگان مردمان گذشته بجز افراد كمى از آنها كه نجاتشان داديم افرادى نبودند كه از فساد و (تباهى) در روى زمين جلوگيرى كنند و كسانى كه ستم كردند پيروى از لذتهايى كردند كه بدانها سرگرم و معتاد شده و مردمى بدكار و مجرم بودند (116) و پروردگار تو چنان نيست كه مردم دهكده‌ها را از روى ستم نابود كند در صورتى كه اهل آنها صلح جو (و اصلاحگر) باشند (117).

شرح لغات:

ركون: اعتماد و سكون نفس نسبت بچيزى از روى علاقه بدان.

بقية: باقيمانده چيزى، و اگر گفتند «در فلان كس بقيه‌اى هست» يعنى فضلى هست، و اين جمله در مورد مدح و ستايش بكار رود.

اترفوا: يعنى عادت به رفاه و آسايش و خوشى كرده‌اند، چون «ترفّه» بمعناى عادت كردن بنعمت است.

تفسير:

خداى سبحان در اين جا مردم را از مداهنه در دين و دورويى و تمايل بسوى ستمگران باز داشته و چنين گويد:

(وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا) ابن عباس گفته: در هيچ امرى از امور دين خود بسوى مشركين متمايل نشويد. و سدى و ابن زيد گفته‌اند: يعنى با ستمكاران چاپلوسى نكنيد، و از قاضى نقل شده كه گفته است: ركون بسوى ظالمين كه در اين آيه از آن نهى شده آن است كه كسى در ستم و ظلم آنها شركت كند و از كار آنها اظهار رضايت نمايد يا اظهار دوستى و محبت آنها را بكند، و اما اگر كسى از روى تقيه و دفع شرّشان بنزد آنها برود و آميزش و مخالطت با ايشان كند جايز است. و نزديك بهمين معنى از ائمه اطهار : روايت شده كه فرموده‌اند

«ركون با ظالمان»

بمعناى دوستى و خير خواهى و فرمانبردارى آنها است.

(فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِياءَ) يعنى دچار عذاب دوزخ خواهيد