(أَوْ آوِي إِلى‌ رُكْنٍ شَدِيدٍ) يا يك قبيله و عشيره نيرومند و يا پيروانى داشتم كه بوسيله آنها شما را دفع ميكردم ولى چكنم كه كسى را ندارم! امام صادق 7 فرمود: در اينوقت جبرئيل گفت: اى كاش ميدانست چه نيرويى اكنون دارد؟ آن مردم هم چنان با او بمكابره پرداختند تا بالآخره داخل خانه شدند، جبرئيل فرياد زد: اى لوط آنها را واگذار تا در آيند، و همين كه بخانه در آمدند جبرئيل با انگشت خود بدانها اشاره كرد كه بناگاه چشمهاشان كور شد چنانچه خدا (در جاى ديگر) فرموده:(فَطَمَسْنا أَعْيُنَهُمْ)[1]. قتاده گفته: در خبر است كه پس از لوط پيغمبر، خداوند هيچ پيغمبرى نفرستاد جز در ميان عشيره‌اى نيرومند و قومى مقتدر.

و از رسول خدا- 6- روايت شده كه فرمود: خدا برادرم لوط را رحمت كند كه ميخواست بتكيه گاهى نيرومند پناه برد و آن معاونت و كمك خداى تعالى بود.

و همين كه فرشتگان اندوه و آزارى را كه لوط از قوم خود كشيده بود مشاهده كردند بدو گفتند:

(يا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ) اى لوط اندوهگين مباش كه ما براى نابودى اينها آمده‌ايم.

(لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ) اينان هرگز نمى‌توانند بتو آسيبى برسانند.

(فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ) شبانه با خاندانت بيرون رويد. سدى گفته: جز همان دو دخترى كه لوط داشت كس ديگرى بدو ايمان نياورده بود.

(بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ) ابن عباس گفته: يعنى در تاريكى شب. و قتاده گفته: پس از پاسى از شب و جبائى گفته: يعنى در نصف شب.

(وَ لا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ) در معناى اين جمله چند وجه گفته‌اند:

1- مجاهد گفته: يعنى هيچيك از شما به پشت سرش نگاه نكند و اين دستورى بود كه خداوند در مورد اين عبادت بآنها داده بود.

[1]- سوره قمر آيه 37.