فرمود: زبانى گوياى بذكر، و دلى سپاسگزار، و همسرى با ايمان كه شما را بر دينتان يارى كند.

(يَوْمَ يُحْمى‌ عَلَيْها فِي نارِ جَهَنَّمَ) يعنى گنجها يا طلا و نقره در آتش جهنم گداخته شود تا آتش گردد.

(فَتُكْوى‌ بِها) يعنى به اين گنجهاى گداخته و اموالى كه حق خدا را از آنها منع كردند.

(جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ) و جهت اينكه اين اعضاء بالخصوص را ذكر فرمود بخاطر آنست كه اينها اعضاى مهم بدن هستند، و ابو ذر غفارى را رسم چنان بود كه ميگفت:

گنج داران را مژده ده بداغ كردن پهلو، و داغ كردن پشت تا اينكه حرارت آتش بدرونشان برسد، و بهمين جهت كه ابو ذر گفته خداوند اين اعضا را بالخصوص ذكر فرموده چون اعضاى مذكور مجوف (و تو خالى) است (و با داغ كردن آنها بدرون سرايت كند و موجب تشديد عذاب گردد) بخلاف دست و پا.

و برخى گفته‌اند: جهت اختصاص اين مواضع آنست كه پيشانى بخاطر ظهور و آشكار بودنش محل داع نهادن و نشانه‌گذارى است. و پهلو محل درد است، و پشت جاى اجراء حدود ميباشد.

و ماوردى گفته: پيشانى جاى سجده است كه گنج دار حق آن را بجاى نياورده، و پهلو برابر با دل است كه در عقيده‌اش اخلاص نداشته، و پشت جاى بر داشتن بار سخت (يا گناه).

و ابو بكر وراق گفته: تخصيص اين اعضاء بدانجهت است كه توانگر چون فقير را ببيند (ابتدا) رو در هم كشد و خم به ابرو آورد، و (سپس) رو بگرداند و (آن گاه) پشت بدو كند.

(هذا ما كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ) يعنى وقت داغ كردن اين اعضاء يا پس از آن بدانها گويند:

اين كيفر گنجينه كردن و جمع آورى مال و نپرداختن حق خدا از آن است.

(فَذُوقُوا ما كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ) پس بچشيد عذاب را بسبب اينكه اموال را جمع‌آورى‌