چگونه خواهد بود ... و تقدير اين جمله چنين است: آيا گمان كرده‌ايد كه بحال خود واگذار ميشويد و جهاد نميكنيد؟! ..

(وَ لَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لا رَسُولِهِ وَ لَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً) يعنى و معلوم نكرده خداوند آن كسانى را كه جز خدا و رسول او و مؤمنان همدم و دوستانى براى خود نگيرند كه دوستشان دارند و اسرار خود را براى آنان باز گويند، جبائى و حسن گفته‌اند:

يعنى منافق گردند. و اين آيه دليل است بر حرمت دوستى كردن با كافران و اهل فسق و الفت با آنها.

(وَ اللَّهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ) يعنى دانا است به اعمال شما و بدان پاداشتان دهد.

ارتباط اين آيه با آيه پيشين:

و اما ارتباط اين آيه با آيه قبلى اين است كه چون در آيه پيشين دستور بكارزار داد در اين آيه شرط آن را كه اخلاص و قطع ارتباط با كفار است بيان فرمود تا در نتيجه پيروزى حاصل شده و سزاوار پاداش نيك گردند

.