[سوره يونس (10): آيه 93]

(وَ لَقَدْ بَوَّأْنا بَنِي إِسْرائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّى جاءَهُمُ الْعِلْمُ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فِيما كانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (93))

ترجمه‌

و براستى كه بنى اسرائيل را در جايگاه صدق (از هر جهت مناسب و آماده) جاى داديم، و از نعمتهاى پاك و پاكيزه روزيشان داديم، و تا وقتى كه اين دانش سويشان آمد اختلاف نكردند، همانا پروردگار تو روز قيامت ميان آنها درباره آنچه اختلاف دارند حكم خواهد كرد (93).

تفسير:

خداى سبحان در اين آيات حال بنى اسرائيل را پس از هلاكت فرعون بيان فرموده چنين گويد:

(وَ لَقَدْ بَوَّأْنا بَنِي إِسْرائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ) خداى سبحان با اين جمله از نعمتهايى كه پس از نجات آنها و نابودى دشمنشان بدانها داده است ياد ميكند و ميفرمايد:

ما در جاى شايسته و مناسبى آنها را جاى داديم كه منظور سرزمين شام و بيت المقدس ميباشد، و اينكه آن را «جايگاه صدق» ناميده است بدين مناسبت بوده كه برترى و فضيلت آنجا بر ساير جايگاهها چون برترى و فضيلت صدق و راستى بر دروغ و نادرستى است.