[سوره يونس (10): آيات 53 تا 56]

(وَ يَسْتَنْبِئُونَكَ أَ حَقٌّ هُوَ قُلْ إِي وَ رَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ (53) وَ لَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ ما فِي الْأَرْضِ لافْتَدَتْ بِهِ وَ أَسَرُّوا النَّدامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ وَ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (54) أَلا إِنَّ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَلا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (55) هُوَ يُحيِي وَ يُمِيتُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (56))

ترجمه‌

و از تو مى‌پرسند كه آن (چه مى‌گويى) حق است! بگو: آرى بپروردگار خودم سوگند كه آن حق است و شما فرار از آن نتوانيد كرد (53) و (در آن روز) هر كسى كه ستم كرده اگر تمام دارايى روى زمين از وى باشد هر آينه (حاضر است براى رهايى خود از عذاب) آنها را فديه دهد (و خود را از عذاب برهاند) و چون عذاب را ببينند پشيمانى خود را پنهان كنند، و در آن حال از روى عدالت و انصاف ميان آنها قضاوت شود و مورد ستم واقع نشوند (54) آگاه باشيد كه هر آنچه در آسمانها و زمين است از آن خدا است، و آگاه باشيد كه وعده خدا حق است ولى بيشترشان نمى‌دانند (55) او است كه زنده ميكند و ميميراند و بسوى او بازگشت ميكنيد (56).

شرح لغات:

استنباء: خبرگيرى.

افتداء: چيزى را بجاى چيز ديگر نهادن براى دفع مكروه و ناراحتى.