اطاعت كنند پاداش آنان خوشى حال و جايگاه نيك است، و اين كاملترين لذتها و نعمتها و جامعترين آنها و خلاصه بهترين وضعى است كه ممكن است براى يك نفر گرد آيد.

«و زيادة» و درباره اين زياده چند وجه گفته‌اند:

1- از ابن عباس و حسن و مجاهد و قتادة نقل شده كه گفته‌اند: مقصود از «حسنى» در اول آيه آن پاداش معينى است كه در نتيجه كار خوب مستحق آن هستند، و مقصود از زياده آن پاداشى است كه از روى تفضل و فوق استحقاق بدانها داده ميشود.

2- از امام باقر 7 روايت شده كه فرموده است: مقصود از زياده نعمتهايى است كه خداوند در دنيا به نيكوكاران داده و در قيامت حساب آنها را از ايشان نميكشد.

3- از على 7 روايت شده كه فرمود: «زيادة» غرفه‌اى است از مرواريد يك تيكه كه چهار در دارد. و برخى گفته‌اند: زيادة آن نعمتهايى است كه پيوسته از فضل خدا بر آنها تجديد ميشود.

4- از أبى بكر و ابى موسى اشعرى نقل شده كه گفته‌اند: مقصود از زياده رويت «وجه اللَّه» تعالى است.

و خداى سبحان اين زياده را در جاى ديگر بدينگونه بيان فرمود:(لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ...)[1]» (تا پاداش آنان را بپردازد و از فضل خويش بر آنها بيفزايد)(وَ لا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ). ابن عباس و قتاده گفته‌اند: يعنى سياهى چهره‌شان- را نگيرد. و ديگرى گفته: يعنى گرد و غبار و خوارى چهره‌شان را نگيرد. و برخى آن را به اندوه و محنت و گرفتگى تفسير كرده‌اند.

فضيل بن يسار از امام باقر 7 روايت كرده كه رسول خدا- 6 فرمود: هيچ ديده‌اى نيست كه از خوف خدا به اشگ تر شود جز آنكه خداوند آن بدن را بر آتش دوزخ حرام گرداند، و اگر اشگش جارى گرديد آن چهره را غبار و خوارى نگيرد.

[1]- سوره فاطر آيه 30.