[سوره التوبة (9): آيه 119]

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ (119))

ترجمه:

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از خدا بترسيد و با راستگويان باشيد (119).

شرح لغات:

صادق: كسى است كه حق بگويد و بدان عمل كند.

تفسير:

خداى سبحان در اين آيه مؤمنانى كه خدا را تصديق كرده و بنبوت پيغمبر او اقرار نموده مخاطب ساخته فرمايد:

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از نافرمانيهاى خدا پرهيز كنيد و از معصيت او اجتناب نمائيد.

(وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ) و با كسانى باشيد كه راست ميگويند و دروغگو نيستند.

يعنى راه و روش كسى را انتخاب كنيد كه در گفتار و كردار راستگو است و مصاحب و رفيق آنها باشيد، چنانچه گويى «من در اين مسئله با فلانى هستم» يعنى پيرو نظريه او هستم، و خداى سبحان صادقين را در سوره بقره اينگونه توصيف كرده كه فرمايد:

(... وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ)- تا آنجا كه فرمايد-( أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ)[1] كه در اينجا خداوند دستور به پيروى و اقتداء بآنان را ميدهد، و ميفرمايد با آن مردمان راستگو و با تقوى باشيد. و برخى گفته‌اند: منظور از «صادقين» در اين آيه آنهايى هستند كه در جاى ديگر قرآن درباره‌شان فرموده:

[1]- سوره بقره آيه 176- 177