سه شعر را نيز از امام صادق 7 نقل كرده كه فرمايد:

(يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ) بيان علتى است كه خدا بخاطر همان آنان را خريدارى كرد (كه همان كار زار كردن در راه خدا باشد).

(فَيَقْتُلُونَ) مشركين را ميكشند.

(وَ يُقْتَلُونَ) و مشركين نيز از آنها ميكشند. يعنى بهشت پاداش جهاد آنها است چه بكشند و چه كشته شوند.

(وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا) يعنى اينكه بهشت پاداش آنهاست وعده حقى است از جانب خدا و هيچ شك و شبهه‌اى در آن نيست. و در حقيقت معناى آن چنين است كه خدا به آنها وعده بهشت داده بضمانت خود و آن وعده حقى يعنى وعده راستى است كه هيچگونه در آن تخلف نيست.

(فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الْقُرْآنِ) زجاج گويد: اين دليل بر اينست كه خداوند هر ملتى را كه دستور بجهاد داده، وعده بهشت نيز بآنها داده است.

(وَ مَنْ أَوْفى‌ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ) يعنى احدى از خدا وفا كننده‌تر بعهد خود نيست زيرا خدا بعهد خود وفا نموده و هيچگاه خلف وعده نمينمايد.

(فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بايَعْتُمْ بِهِ) پس باين سوداگرى خورسند باشيد تا بواسطه اين سوداگرى آثار سرور و خوشحالى در چهره‌تان هويدا گردد، زيرا شما كالا را

[1]- جان خود را در نزد پروردگارش بمعرض فروش ميگذارم چون در تمامى خلق براى آن بهايى وجود ندارد.

[2]- و بدان بهشت را خريدارى ميكنيم و اگر بچيز ديگرى جز بهشت آن را بفروشم مغبون گشته‌ام.

[3]- اگر در مقابل جان خود مال دنيايى بدست آورم با رفتن از دنيا آن بهاء و مال هم از دستم برود.