بيان آيه 157

قرائت‌

ابن عامر «آصارهم» و باقى «اصرهم» خوانده‌اند. ابو على فارسى (فسايى)[1] مى‌گويد: چون اين كلمه اسم جنس است، هم شامل مفرد ميشود و هم شامل جمع. در موارد ديگر قرآن هم بصورت مفرد بكار رفته است. علت اينكه ابن عامر جمع آورده، اين است كه گويا اراده انواع گناهان را كرده است. بديهى است كه مصدر هر گاه جمع بسته شود، انواع مصاديق خود را معنى ميدهد. بنا بر اين اگر اين كلمه جمع بسته شود، تا انواع گناهان را معنى دهد بهتر است. مثل:(وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالًا مَعَ أَثْقالِهِمْ) (عنكبوت 13: بارهاى خود را با بارهاى سنگين ديگران بدوش مى‌كشند).

لغت‌

عزروه: او را يارى كردند و شر دشمن را از سر او كوتاه كردند.

اعراب‌

(يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ‌): اين جمله ممكن است استيناف يا بتقدير «.. عندهم‌

[1]- ابو على حسن بن احمد بن عبد الغفار بن سليمان بن ابان فارسى فسوى، در علم نحو و عربيت، امام زمان خود بود و در خدمت سلاطين منزلتى داشت. مدتى در حلب، در خدمت سيف الدولة بن حمدان پادشاه حلب باحترام گذرانيد. پس عود بفارس نمود و عضد الدوله ديلمى او را احترام تمام فرمود. روزى از او پرسيد: چرا مى‌گوييد: قام القوم الا زيدا( بنصب زيدا) در جواب گفت:

نصب بتقدير« استثنى» است. عضد الدوله فرمود: زيد را رفع مى‌دادند به تقدير« امتنع» و ابو على در اين جواب، كتابى نوشت و عضد الدوله فرمود: من غلامى از أبو على فسوى در علم نحو مى‌باشم ... در سال 377 وفات يافت و او را چندين كتاب است. مانند كتاب تذكره و مقصور و ممدود و غيرهما. در روضات الجنات نوشته كه در كتاب علما گاهى« فارسى» مى‌گويند. رك:

فارسنامه ناصرى صفحه 229