بيان آيه 64 تا 66

قرائت:

ان يكن: كوفيان در هر دو جا به ياء و بصريان اولى را بتاء خوانده‌اند. مذكر به اعتبار افراد و مؤنث به اعتبار «مائة» است.

ضعفا: كوفيان- بجز كسايى- بفتح ضاد و ديگران بضم خوانده‌اند. هر دو لغت صحيح و بيك معنى است.

لغت:

اتباع: پيروى.

تحريض: تشويق.

صبر: شكيبايى و خوددارى از شكوه و ناله، شاعر گويد:

يعنى: اگر شكيبايى كنيد، عاقبت شكيبايى بهتر است و اگر ناله كنيد، همين طور است كه مى‌بينيد.

تخفيف: رفع مشقت.

ضعف: ناتوانى.

اعراب:

(مَنِ اتَّبَعَكَ‌): در محل رفع و عطف بر «اللَّه». ممكن است در محل نصب و عطف بر كاف «حسبك» باشد. اين كاف در معنى مفعول به و منصوب است. مثل:

(إِنَّا مُنَجُّوكَ وَ أَهْلَكَ) (عنكبوت 33) شاعر گويد:

يعنى: هر گاه جنگ بر پا شود و اتفاق از ميان برود، شمشير هندى براى تو