بيان آيه 29

مقصود:

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً): اى مردم مؤمن، اگر بوسيله ترك گناه و اداى فرايض، از كيفر خداوند، بپرهيزيد، در دل‌هاى شما نورى قرار مى‌دهد كه بوسيله آن ميان حق و باطل جدا كنيد.

برخى گفته‌اند: يعنى در دنيا و آخرت، راه خارج شدن از بدبختى را براى شما هموار مى‌سازد، برخى فرقان را بمعناى نجات و برخى هم بمعناى فتح و پيروزى دانسته‌اند. چنان كه مى‌فرمايد:(يَوْمَ الْفُرْقانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ) (انفال 41:

روز پيروزى، روزى كه دو دسته بهم رسيدند) جبائى گويد: يعنى: اگر تقوى داشته باشيد، خداوند در دنيا به شما عزت و در آخرت پاداش مى‌بخشد و دشمنانتان را ذلت و كيفر مى‌دهد. اينها چيزهايى هستند كه ميان شما و دشمنان جدايى مى‌افكنند.

(وَ يُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ‌): زشتى‌هايى را كه مرتكب شده‌ايد، مى‌پوشد.

(وَ يَغْفِرْ لَكُمْ‌): و گناهان شما را مى‌آمرزد.

(وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ‌): خداوند نسبت به آفريدگان خود، صاحب فضلى بزرگ است. خدايى كه مردم را بدون استحقاق مورد لطف قرار مى‌دهد و به آنها بخشش مى‌كند، يقيناً پاداش كردار آنها را هم مى‌دهد.

برخى گويند: منظور اين است كه خداوند در اين دنيا، بدون اينكه كسى استحقاق داشته باشد، نعمت بخشى مى‌كند. در آخرت نيز اين نعمت بخشى ادامه مى‌يابد، خواه كسى استحقاق داشته باشد، يا نه!