بيان آيه 26

لغت:

ذكر: ضد سهو. حاضر بودن معنى در خاطر.

استضعاف: طلب ضعف چيزى از راه سست كردن آن.

تخطف: ناگهان گرفتار كردن‌

مقصود:

اكنون خداوند در باره گذشته مسلمين كه افرادشان كم بود و ناتوان بود و آنها را كمك كرد تا فاتح شدند، مى‌فرمايد:

(وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ‌): شما مهاجرين، بخاطر بياوريد كه عده شما قبل از مهاجرت بمدينه، كم بود و دشمنان، در مكه شما را خوار و ضعيف مى‌شمردند.

(تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ‌): و بيم داشتيد كه اگر از مكه خارج شويد، مشركين عرب و بقولى مشركين قريش و بقولى ايرانيان و روميان، شما را غافلگير سازند.

(فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ‌): خداوند شما را در مدينه، منزل داد و تقويت كرد.

(وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ‌): و شما را روزى پاكيزه و حلال داد. برخى گفته‌اند:

منظور از اين روزى، غنائم است كه خداوند براى اين امت حلال كرد و براى ديگران حرام كرده بود. و برخى گفته‌اند: منظور تمام نعمتهاست.

(لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ‌): تا خدا را شكر كنيد.

مقصود اين است كه وضع امروز خود را با وضع گذشته خود مقايسه كنيد تا قدر نعمتها و الطاف خدا را بدانيد و او را شكر بگوييد.