بيان آيه 24- 25

مقصود:

اكنون خداوند دستور اطاعت پيامبر مى‌دهد و مى‌فرمايد:

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْيِيكُمْ‌):

اى مردم مؤمن، دستورات خدا و رسولش را اطاعت كنيد. اين دستورات شما را بطرف حيات، فرا مى‌خواند. در باره اين جمله، اقوالى است:

1- منظور دستور جهاد است. يعنى جهاد كنيد تا به شهادت رسيد، زيرا شهداء، نزد خداوند زنده هستند.

جبائى گويد: يعنى جهاد كنيد تا بدانوسيله، جامعه شما زنده شود و دين شما عزت يابد.

2- منظور دعوت ايمان است. زيرا ايمان، حيات دل و كفر، مرگ آن است.

3- منظور، قرآن و علم دين است. زيرا نادانى، مرگ و دانش، زندگى است و قرآن، از راه علم، اسباب زندگى را فراهم مى‌كند، و وسيله نجات است.

4- منظور، دعوت به بهشت است كه در انجا حيات جاودانى است.

(وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ‌): بدانيد كه خداوند بوسيله مرگ، انسان را از اينكه بتواند از قلب خود نفعى گيرد، مانع مى‌شود و نمى‌تواند گذشته را جبران كند. بنا بر اين پيش از فرا رسيدن مرگ، خدا را اطاعت كنيد و كار امروز را بفردا ميفكنيد. اين معنى از جبائى است. وى گويد: اين آيه، مردم را تشويق مى‌كند كه پيش از فرا رسيدن مرگ، باطاعت پردازند.

برخى گويند: منظور اين است كه خداوند، حتى از خود انسان، بقلب انسان نزديكتر است. مثل:(وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ) (ق 16: ما از سياهرگ او