(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‌): اطاعت خدا و رسول بر همه كس لازم است، لكن در اينجا فقط بمؤمنين دستور مى‌دهد كه اطاعت خدا و رسول كنند، زيرا بديگران اعتنايى نكرده است. ممكن است منظور عموم باشد و بخاطر تجليل مقام مؤمنين، خطاب متوجه آنها شده است.

(وَ لا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ أَنْتُمْ تَسْمَعُونَ‌): در حالى كه دعوت او را مى‌شنويد و نهيش بگوش شما مى‌رسد، از او اعراض نكنيد.

(وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قالُوا سَمِعْنا وَ هُمْ لا يَسْمَعُونَ‌): مثل كسانى كه مى‌گويند:

شنيديم و نمى‌شنوند، نباشيد. اين آيه، در نهايت بلاغت است. اينكه مى‌گويند شنيديم و نمى‌شنوند، يعنى: آنها با هوشيارى و توجه مى‌شنوند، اما قبول نمى‌كنند سماع به معناى قبول هم آمده است مثل «سمع اللَّه لمن حمده» يعنى: خداوند ستايش بنده خود را قبول كرد. منظور از اين كسان، منافقين است. برخى گفته‌اند: منظور يهوديان و برخى گفته‌اند: منظور مشركين عرب است، زيرا آنها مى‌گفتند: شنيديم و اگر بخواهيم مثل آن را مى‌آوريم‌

.