خداست كه توانا و حكيم است. هنگامى كه بمنظور ايمنى از دشمن بر شما خواب افكند و از آسمان بر شما باران نازل كرد تا شما را تطهير كند و پليدى شيطان را از شما دور كند و دلهاى شما را سخت گرداند و پاهاى شما را استوار دارد. هنگامى كه خدايت به فرشتگان وحى كرد كه من با شمايم. مردم مؤمن را استوار داريد. بزودى در دلهاى مردم كافر ترس و وحشت مى‌افكنم. سرها و دست و پاهاى آنها را بزنيد.

اين است كيفر آنها، زيرا با خدا و رسولش بجنگ برخاستند و هر كس بجنگ خدا و رسولش برخيزد، بداند كه كيفر خداوند دشوار است. اين عذاب را بچشيد و بدانيد كه كافران را عذاب و دوزخ است.

بيان آيه 9 تا 14

قرائت:

مردفين: اهل مدينه و يعقوب بفتح دال و ديگران بكسر دال خوانده‌اند.

ابو على گويد: اين كلمه ممكن است به اين معنى باشد كه فرشتگان به دنبال صف خود، يك صف هزار نفرى ديگر قرار داده‌اند. پس تقدير آن «مردفين مثلهم» مى‌باشد و ممكن است به معناى اين باشد كه عده‌اى بعداً آمده‌اند.

چنان كه شاعر مى‌گويد:

يعنى: از آن وقتى كه جوزا به دنبال ستاره ثريا درآمد، من به آل فاطمه گمانهايى پيدا كردم.

مثل اينكه اين معنى با جمله «اذ تستغيثون ...» سازگارتر است. يعنى فرشتگان بعد از استغاثه شما آمدند. كلمه «مردفين» صفت «الف» مى‌باشد.