بِسمِ اللَّه الرحمن الرحيم‌

سوره انفال‌

اين سوره، بقول ابن عباس و قتاده، بجز هفت آيه آن كه در مكه نازل شده است، مدنى است. آيات مدنى آن از آيه‌(وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا ...) شروع مى‌شود. و حسن و عكرمه گويند: تمام سوره در جنگ بدر نازل شده است.

شماره آيات‌

بنا به تعداد شاميان 77 آيه و بنا به تعداد بصريان و حجازيان 76 آيه و بنا به تعداد كوفيان 75 آيه است. (اختلافات را در جاى خود ذكر مى‌كنيم.)

فضيلت سوره‌

ابى بن كعب، از پيامبر نقل كرده است كه: هر كس سوره انفال و برائت را قرائت كند، روز قيامت، من شفيع و گواه او خواهم بود. او از نفاق، برى است و بعدد هر منافقى در دنيا ده حسنه به او داده ميشود و ده گناه از او برداشته مى‌شود و ده درجه بر درجاتش افزوده ميشود و عرش و حاملان آن در ايام زندگى برايش طلب رحمت مى‌كنند.

عياشى از امام صادق (ع) روايت كرده است كه: هر كس سوره انفال و برائت را در هر ماه بخواند، هرگز نفاق بقلبش وارد نمى‌شود و حقاً از شيعه امير المؤمنين است و روز قيامت از خوانهاى بهشت، ميخورد تا مردم از حساب تمام شوند.

محمد بن مسلم از امام باقر (ع) نقل كرده است كه: در سوره انفال قطع بينى‌هاست (زيرا مشتمل بر آيه خمس است)

تفسير:

در سوره اعراف، داستان انبيا و در پايان آن از پيامبر ما 6 وصفى بميان آمد.