[سوره الأعراف (7): آيات 204 تا 206]

(وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (204) وَ اذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خِيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلِينَ (205) إِنَّ الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ يَسْجُدُونَ (206))

[1]

ترجمه:

هنگامى كه قرآن خوانده مى‌شود، گوش كنيد و ساكت باشيد تا به شما رحم شود. خدا را پيش خود با تضرع و ترس و آهسته، بصبح و عصر ياد كن و از غافلان نباش.

آنان كه در پيشگاه خدايت هستند، از عبادت او تكبر نمى‌كنند و او را تسبيح مى‌گويند و برايش سجده مى‌كنند.

[1]- سوره اعراف آيه 204 تا 206 جزء 9 سوره 7