نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 10 صفحه : 147
بيان آيه 201 تا 203
قرائت:
طائف: بصريان و ابن كثير و كسايى و بعضى «طيف» بدون الف و ديگران
«طائف» خواندهاند. طيف مصدر و به معناى عارض شدن خاطرات شيطانى است.
طائف، اسم فاعل است. استعمال مصدر، بيشتر است. شاعر گويد:
الا يا لقومى لطيف الخيا
ل ارق من نازح ذى دلال
يعنى: هان اى قوم من، مرا از عارض شدن خيالى كه رقيقتر از كسى است كه
از دور ناز و غمزه كند، نجات دهيد.
يمدونهم: اهل مدينه بضم ياء و كسر ميم و ديگران بفتح ياء و ضم ميم
خواندهاند. ابو على گويد: قرائت اول، در قرآن كريم در مورد امور پسنديده آمده
است. مثل:(أَمْدَدْناهُمْ بِفاكِهَةٍ)
(طور 22: آنها را بميوه امداد كرديم) در مورد غير امور پسنديده قرائت دوم بكار
مىرود. مثل:(يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ)
(بقره 15: آنها را در سر كشى مدد مىكند) پس قرائت دوم بهتر است.
يقصرون: عيسى بن عمر اين كلمه را بفتح ياء و ضم صاد خوانده است. هر
دو قرائت بيك معنى است.
لغت:
ممسوس: كسى كه جن زده شده باشد.
اجتباء: برگزيدن، جبايه: جمع آورى خراج.
بصائر: براهين. جمع بصيرة اين كلمه در سوره انعام ذيل آيه 104 مورد
بحث واقع شده است.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 10 صفحه : 147