[سوره الأعراف (7): آيات 189 تا 193]

(هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِيَسْكُنَ إِلَيْها فَلَمَّا تَغَشَّاها حَمَلَتْ حَمْلاً خَفِيفاً فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما لَئِنْ آتَيْتَنا صالِحاً لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (189) فَلَمَّا آتاهُما صالِحاً جَعَلا لَهُ شُرَكاءَ فِيما آتاهُما فَتَعالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (190) أَ يُشْرِكُونَ ما لا يَخْلُقُ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ (191) وَ لا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْراً وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ (192) وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‌ لا يَتَّبِعُوكُمْ سَواءٌ عَلَيْكُمْ أَ دَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صامِتُونَ (193))

[1]

ترجمه:

اوست كه شما را از نفس واحد آفريد و همسرش را از خودش آفريد تا با او انس گيرد. همين كه او را در برگرفت، احساس حملى سبك كرد. مدتى گذشت تا اينكه سنگين شد و هر دو خداى خويش را خواندند كه اگر فرزندى صالح بما بدهى، از سپاسگزاران خواهيم بود. چون به آنها فرزند صالح داد، براى او در آن فرزند شريك قرار دادند و خداوند برتر است از آنچه شريكش قرار مى‌دهند. آيا كسى را شريك قرار مى‌دهند كه خالق نيست و مخلوق است و نمى‌تواند آنها را و خود را يارى كند؟! اگر بتها را بهدايت بخوانيد، شما را تبعيت نمى‌كنند. مساوى است كه آنها را بخوانيد يا نخوانيد.

[1]- سوره اعراف آيه 189 تا 193 جزء 9 سوره 7