بيان آيه 187

لغت:

ايان: سؤال از وقت و ظرف براى فعل. مثل‌

يعنى: كى حاجتم را بر مى‌آورى؟ كى؟ آيا وقتى براى بر آوردن آن نمى‌بينى؟

ساعة: رستاخيز ارساه: اثبات حفى: كنجكاو.

اعراب:

(يَسْئَلُونَكَ‌): كاف مفعول اول و(عَنِ السَّاعَةِ) در محل مفعول دوم‌( أَيَّانَ مُرْساها): بتقدير «قائلين ايان ...» مبتدا و خبر بغتة: مصدر و در محل حال از ضمير «تاتيكم»

شأن نزول:

گويند: اين آيه در باره قومى از يهود نازل شده است كه نزد پيامبر آمده، گفتند:

اگر پيامبر هستى قيامت كى فرا مى‌رسد؟ از اين رو اين آيه نازل شد. اين قول از ابن عباس است. قتاده و حسن گويند: قريش اين سؤال را كردند.

مقصود:

نظر به اينكه پيامبر آنها را از فرا رسيدن قيامت، ترسانيده بود، آنها از وقت آن سؤال كردند. مى‌فرمايد:

(يَسْئَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْساها): زجاج گويد: منظور از ساعت، وقتى است كه مردم ميميرند. بيشتر مفسران گويند: منظور وقتى است كه مردم زنده مى‌شوند و به‌