و در باره «فرايض و نوافل» كتابى بفارسى و كتاب «شواهد التنزيل لقواعد التفضيل» كه در همين كتاب ذيل آيه «يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك ...» (سوره مائده آيه 67) از آن ياد مى‌كند و در علم نحو كتاب «المقتصد» را برشته تحرير كشيده است.

اعضاى خانواده او، غالباً از دانشمندان بزرگ هستند و ثروت علمى سر شارى به كتابخانه‌هاى اسلامى تقديم داشته‌اند. يكى از آنها فرزند وى رضى الدين ابو نصر حسن بن فضل صاحب كتاب «مكارم الاخلاق» و ديگر سبط وى ابو الفضل على بن حسن صاحب كتاب «مشكاة الانوار» و ... است.

بسيارى از علماى بزرگ، از جمله فرزندش و ابن شهر آشوب و شيخ منتجب الدين و قطب راوندى و سيد ابو احمد و مهدى بن نزار حسينى قاينى و شيد شرفشاه بن محمد بن زياده افطيسى و شيخ عبد اللَّه بن جعفر دوريستى و شاذان بن جبريل قمى و ... از وى روايت كرده‌اند.

صاحب كتاب لؤلؤ او را از مشايخ و اساتيد برهان الدّين محمّد بن على قزوينى همدانى، مفسر معروف، صاحب كتاب «مفتاح التفسير و دلايل القرآن» شمرده است. بعضى از علماى فوق شاگرد وى نيز بوده‌اند.

4- گفتارى از دار التقريب بقلم استاد بزرگوار محمد تقى قمى‌

فر آورده‌هاى فكرى مسلمين كه در رأس آنها علوم قرآنى قرار دارد، بهمه مسلمانان متعلق است. دانشمندان بزرگ و عاليقدر اسلامى از گوشه و كنار سر زمين‌هاى اسلامى در اين راه بذل مساعى كرده، ميراث ارزنده‌اى بيادگار گذاشته‌اند كه ما آن را فرهنگ اسلامى نام مى‌گذاريم. فرهنگ اسلامى از بزرگترين فرهنگهايى است كه تاريخ شناخته است. اين فرهنگ در عصر طلايى خود از بزرگترين فرهنگهاى جهان بوده است.

سرعت پيشرفت اين فرهنگ بحدى است كه محققان را بحيرت واداشته است.

آنها در جستجوى علل اين سرعت، گفتگوهاى بسيارى كرده‌اند. غافل از اينكه قبل از هر چيز منشأ آن قرآن كريم بوده است.