نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 1 صفحه : 58
(اين) است زيرا قرآن حاضر و مورد اشاره قرار
گرفته است و در اشعار و ادبيات عرب نظير دارد[1].
فرّاء و ابو على جبائى ميگويند چون خدا به پيامبرش وعده داده بود كه
بر او كتابى نازل كند كه آب آن را محو نكند و حوادث ايام از بينش نبرد و كهنهاش
نگرداند پس از نازل كردن قرآن فرمود اين همان كتابى است كه بتو وعده داده بوديم.
مبرّد ميگويد: معناى «ذلك» اينست كه اين همان كتابى است كه ما در
كتابهاى آسمانى قبلى وعده داده بوديم.
بعضى گفتهاند منظور از كتاب تورات و يا انجيل است ولى با توجه
بصفاتى كه قرآن براى اين كتاب ذكر ميكند مانند(لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ) (بى شك راهنماى
پرهيز كاران است) و نيز با توجه به تحريف تورات و انجيل بقول خود قرآن:(يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ)[2]
يعنى (گروهى از يهود كلمات خدا را از محل خود تغيير ميدهند).
اين قول كه منظور از «كتاب» تورات و يا انجيل باشد باطل است.
(لا رَيْبَ فِيهِ) يعنى اين كتاب بيان و هدايت
و حق و معجزه است و از اين جهات سزاوار است كه در آن بد گمانى راه نيابد و منظور،
خبر دادن به اينكه كسى در آن بدگمانى و شك ندارد نيست چه، پيداست كه بسيارى از
مخالفين اسلام در آن ترديد كردند.
بعضى گفتهاند در اين آيه چيزى تقدير شده است و آن: «لا سبب ريب فيه»
يعنى چيزى كه سبب شك و بد گمانى شده چون تناقض گويى و پيچيدگى كلمات و ادّعاهاى
بدون برهان در اين كتاب وجود ندارد.
برخى ديگر كلمه(لا رَيْبَ) را بمعناى نهى گرفته ميگويند معناى آيه اينست: