نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 1 صفحه : 250
(وَ قَفَّيْنا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ):
و از پى او پيغمبران فرستاديم.
پيامبرى بعد از پيامبر كه هر كدام روش اوّلى را پيروى ميكرد و
ميخواند مردم را بوحدانيت خداوند تعالى و بر طبق مقرّرات او عمل نمودن، زيرا كه
جميع پيمبرانى كه بعد از موسى آمدند تا زمان عيسى همه پيروى از موسى نموده و مردم
را بپاى داشتن كتاب تورات و انجام دادن دستورات آن ميخواندند.
(وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ ...)- و عيسى پسر مريم را معجزات و ادلّه روشن داديم.
معجزاتى كه مردم را به پيامبرى او هدايت ميكرد مانند زنده كردن
مردگان و خوب كردن كسى كه كور است و يا پيسى دارد.
برخى گفتهاند: منظور از «بيّنات» كتاب انجيل و احكام و مقررات آن و
آياتى كه روشن كننده حلال و حرام است ميباشد.
(وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ...)- و
توانايى داديم او را بواسطه روح القدس، قتاده و سدى و ضحاك و ربيع ميگويند منظور
از روح القدس جبرئيل است.
چرا جبرئيل روح القدس ناميده شد؟
در آن چند احتمال است.
1- همانطور كه روح بدن را زنده ميكند جبرئيل با ادلّه و معجزاتى كه
همراه دارد اديان را زنده ميكند.
2- چون جنبه روحانيت او غالب است از اينرو او را روح خوانند و سائر
ملائكه اگر چه نيز چنيناند ليكن اين امتياز اسمى از نظر شرافت براى جبرئيل است.
3- چون خداوند او را از پيش خود هستى داد و پدرى وجود نداشت از اينرو
او را روح القدس ناميدند.
ابن زيد ميگويد: منظور از روح القدس كتاب انجيل است همانطور كه
خداوند قرآن مجيد را روح ناميده و فرموده:(وَ كَذلِكَ
أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا)[1]
[1] سوره 42 آيه 52 و همچنين وحى كرديم بتو قرآن را از امر ما.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 1 صفحه : 250