ابن عباس ميگويد: منظور يهوديان زمان حضرت رسالتند كه توبيخ كرد خداى تعالى آنان را در برابر تضييع احكام و مقررات تورات با اينكه معترف باحكام آن بودند و خداوند بآنان فرمود(ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ) يعنى پيشينيان شما اعتراف كردند و شما گواهيد كه آنان اعتراف كردند به اينكه از آنها پيمان گرفتم كه خونريزى نكنيد و خود را از خانه‌هاى خويش بيرون نكنيد و شما اين اعتراف را گواهيد.

ابو العاليه ميگويد: اين جمله در حقيقت خبر است و بصورت خطاب بيرون آمده بهمان نحو كه در پيش مكرّر گفته شده و معناى آن اين است: و شما گواه بوديد و در معناى اين جمله:( وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ‌) دو احتمال است.

اول: شما گواهيد بر خودتان به اينكه اقرار و اعتراف نموديد.

دوم: شما ناظريد جريان خونريزى و بيرون كردن از خانه‌ها را.

بعضى از مفسرين گفته‌اند: آيه شريفه در مورد يهود بنى قريظه و بنى النضير نازل شده است.

و برخى ديگر گفته‌اند: در مورد يهود گذشته و پيشينيان از آنان نازل شد

. [سوره البقرة (2): آيه 85]

(ثُمَّ أَنْتُمْ هؤُلاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَرِيقاً مِنْكُمْ مِنْ دِيارِهِمْ تَظاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ إِنْ يَأْتُوكُمْ أُسارى‌ تُفادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْراجُهُمْ أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُرَدُّونَ إِلى‌ أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (85))

[ترجمه‌]

پس شما «يهود» ميكشيد خودتان را (هم مسلكان خود را) و بيرون ميكنيد گروهى از خودتان را از خانه‌هايشان در حالى كه كمك ميكنيد با ايشان، بستمگرى و زشتى، و چنانچه اسيرانى ببينيد با دادن فديه آنها را آزاد ميكنيد در صورتى كه بيرون كردن آنان بر شما حرام است. آيا ايمان ميآوريد به بخشى از كتاب و كافر ميشويد به بخش ديگر، پس نيست كيفر كسى كه چنين كارى را انجام دهد مگر خوارى و ذلت در زندگانى دنيا و در روز جزا گرفتار عذاب بزرگى خواهند شد و خداوند از كردار شما غافل نيست.