دوام و استمرار اعراض است.

آنچه از آيه شريفه استفاده ميشود.

ترتيب و تقديم و تأخير حقوق است و اول آنها حق خداوند كه از هر حقّى مقدّم است زيرا كه او خالق و صاحب نعمت است و سپس حق پدر و مادر بر همه حقوق مقدّم است زيرا كه آنان سبب وجودند و علاوه مربّى ميباشند و پس از آن حق خويشان زيرا كه آنان از ديگران نزديكترند و پس از آن حق بى‌پدران كه آنان ضعيف و در آخر حق فقرا و ناداران كه آنها فقيرند

. [سوره البقرة (2): آيه 84]

(وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ لا تَسْفِكُونَ دِماءَكُمْ وَ لا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ (84))

[ترجمه‌]

و ياد آوريد هنگامى را كه از شما پيمان گرفتيم كه خونريزى نكنيد و همديگر را از خانه‌هايتان بيرون نكنيد و سپس اعتراف كرديد و شما گواهيد

شرح لغات‌

لا تسفكون ...- نريزيد.

ديار ...- خانه‌هاى مسكونى.

تشهدون ...- گواهيد.

تفسير:

(وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ ...)- و هنگامى كه گرفتيم پيمان از شما.

خداوند در دنبال بيان پيمان شكنى يهود فرمود و ياد آوريد آن هنگام كه پيمان از شما گرفتيم يعنى از گذشتگان شما كه در زمان موسى و انبياء گذشته ميزيستند و در پيش گفته شد: ميتوان عملى را كه مربوط بپدران و اجداد گذشته بوده است بفرزندان آنان نسبت داد.

(لا تَسْفِكُونَ دِماءَكُمْ ...)- نريزيد خونهايتان را.

قتاده و ابو العاليه ميگويند: منظور اين است كه برخى از شما بعض ديگر را نكشد زيرا كه كشتن يك نفر بمنزله كشتن قاتل هم هست در صورتى كه اهل يك ملت و