برخى گفته‌اند: زردى آن خالص بود- و رنگ ديگرى به آن مخلوط نبود- و بعضى گفته‌اند: زردى نيك منظرى دارد.

(تَسُرُّ النَّاظِرِينَ ...)- بينندگان را بنشاط و فرح آورد همانطورى كه از قتاده و ديگران نقل شده است.

كفش زرد

از امام صادق 7 روايت شده هر كه كفش زرد بپوشد پيوسته مسرور و خوشحال خواهد بود تا زمانى كه آن را كهنه و غير قابل استفاده نمايد همانطور كه خداوند فرموده است:(صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرِينَ). پس از آنكه سنّ گاو و رنگ آن را خداوند بيان كرد از اوصاف آن پرسش كردند:

(قالُوا ادْعُ لَنا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنا ما هِيَ ...)- گفتند از خداوند خود براى ما بخواه كه آن گاو را روشن كند كه از گاوهاى كار است يا گاو چرنده.

(إِنَّ الْبَقَرَ تَشابَهَ عَلَيْنا وَ إِنَّا إِنْ شاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ ...)- زيرا كه آن گاو از نظر اوصاف براى ما مشتبه است و ما در اثر لطف و عنايت و تعريف كامل خداوند انشاء اللَّه هدايت خواهيم يافت.

ابن جريج و قتاده از ابن عباس از نبى اكرم روايت كرده‌اند: فرمود: دستور اوّل اين جماعت كشتن گاوى بيش نبود و ليكن در اثر پرسشهاى پياپى خداوند بر آنان سخت گرفت، و سوگند بخداوند اگر بنى اسرائيل انشاء اللَّه نمى‌گفتند هرگز آن گاو را نمى‌يافتند.

(قالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّها بَقَرَةٌ لا ذَلُولٌ تُثِيرُ الْأَرْضَ وَ لا تَسْقِي الْحَرْثَ ...)- موسى گفت:

پروردگار ميفرمايد: آن گاوى است كه در اثر شيار شكسته و رام نشده و زمين مزروعى را آبيارى نتواند كرد.

(مُسَلَّمَةٌ ...)- سالم است.

قتاده و عطا ميگويند: از هر عيبى دور است.

مجاهد ميگويد: خالى از رنگهاى گوناگون است.