وحى فرستاد و امر كرد آنان را كه گاوى كشته و عضوى از آن را بمقتول زنند تا خداوند مقتول را زنده و جريان را شرح دهد.

سوم: گفته شده: قاتل پسر عموى مقتول و انگيزه كشتن تأخير مرگ طبيعى او بود و از اين جهت در مقام كشتن او بر آمد تا از ارث او منتفع گردد.

چهارم: امام صادق بر طبق روايت فرمود: سبب كشتن مقتول اين بود: قاتل در مقام خواستگارى دختر مقتول بر آمده پيش مقتول فرستاد و جواب مساعدى نشنيد، ديگرى كه از نيكان بنى اسرائيل بود خواستگارى كرده جواب مثبت شنيد، پسر عموى شكست‌خورده را حسادت برانگيختن و در صدد كشتن بر آمد تا آنكه در كمين او نشست و او را بقتل رسانيد و سپس او را بجانب موسى آورد و گفت: اى پيامبر خدا اين پسر عموى من است كه كشته شده و موسى پرسيد: كه او را بقتل رسانيده؟ گفت:

نميدانم، و موضوع كشتن در بنى اسرائيل امر بزرگى بود و از اين رو بر موسى گران آمد و با عظمت كامل بآن توجّه نمود.

تفسير

اين آيات معطوف است بر آيات گذشته كه در مورد بيان نعمتهايى كه خداوند بر بنى اسرائيل ارزانى داشت و آنان در برابر آنها كفران و نافرمانى نمودند. وارد شده است.

(وَ إِذْ قالَ مُوسى‌ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً قالُوا أَ تَتَّخِذُنا هُزُواً ...)- و بياد آوريد هنگامى را كه موسى بقوم خود گفت: خداوند شما را امر ميكند كه گاوى را بكشيد.

بياد آوريد همچنين از پيمان شكنى‌هايى كه نموديد هنگامى را كه موسى بقوم خود گفت: خداوند شما را مأمور كشتن گاوى قرار داده گفتند: موسى ما را استهزاء مى‌نمايى؟ ما در باره مقتول از تو پرسش نموده تو در پاسخ ما را امر بكشتن گاو مى‌نمايى و علّت اين گفتار نبودن ارتباط ميان دو امر- جريان مقتول و كشتن گاو- است بحسب ظاهر و آشنا نبودن آنان بحكمت اين دستور زيرا كه موسى تنها دستور كشتن‌