بر آنها نوعى ديگر «سلوى» آمد.

(فَادْعُ لَنا رَبَّكَ يُخْرِجْ ...)- از خدا بخواه براى ما بيرون آورد، آنچه زمين ميروياند مانند سبزى و خيار و گندم و عدس و پياز و سيب.

سبب اين سؤال بعقيده قتاده اينست كه بنى اسرائيل در بيابان بودند و ابر بر سر آنها سايه انداخت و منّ و سلوى بر ايشان نازل ميشد از اين يك نواختى زندگى خسته شدند و بياد زندگى خود در مصر افتادند و از موسى خواستند كه بهمان وضع باز گردند.

خداوند در جواب اين خواهش آنان فرمود كه بمصر فرود آئيد كه در آنجا آنچه ميخواهيد مهيا است بعضى ميگويند: از اينكه هميشه غذاى آماده داشتند خسته شدند و گفتند ما را بر اين بى نيازى شكيبايى نيست چه، در اين وضع نميتوانيم بهم كمك كنيم از خدا بخواه تا از روئيدنيهاى زمين بما دهد تا محتاج كمك هم باشيم و آنكه ندارد كمك توانگر شود.

(قالَ أَ تَسْتَبْدِلُونَ ...)- خدا، يا موسى بآنان گفت: ميخواهيد آنچه را كه بى‌زحمت بدست ميآورديد مانند منّ و سلوى از دست داده و چيزهايى را كه بايد در راه تحصيلش رنج و زحمت بكشيد بدست آوريد و يا آنچه قيمت كمترى دارد گرفته و نعمت گرانبها را رها كنيد.

گناه نبود!

برخى ميگويند اين سؤال، گناه نبود زيرا آنچه داشتند مباح بود ولى آنان مباح ديگرى را خواستار شدند ولى عده‌اى معتقدند كه گناه بود زيرا آنان بآنچه خدا برايشان اختيار كرده بود راضى نشدند و از همين جهت است كه قرآن، آنان را سرزنش ميكند.

(اهْبِطُوا مِصْراً ...)- در اينكه منظور از «مصر» در اين آيه، چيست؟:

حسن و ربيع ميگويند، منظور، مصر فرعون است كه از آن بيرون آمده بودند ابو مسلم ميگويد منظور بيت المقدس است و همين مطلب از «ابن زيد» نيز نقل‌