از اين آيه استفاده ميشود كه كسى كه در اصرار بر كفر بميرد و توبه نكند براى هميشه در آتش خواهد ماند و آيات خدا همان دليل‌ها و كتاب‌هاى نازل شده بر انبياء و رسل است.

از اين آيه بعضى خواسته‌اند استفاده كنند كه «كفر» تنها براى قلب نيست و صفت اعضاء و جوارح نيز واقع ميشود همانطور كه اين آيه تكذيب با زبان را «كفر» شمرده است.

ولى اين استدلال تمام نيست زيرا كفر بودن تكذيب، نه از اين جهت است كه كار زبان است بلكه از نظر كاشف بودنش از انكار قلب، كفر شمرده شده است همانطور كه سجده براى خورشيد «كفر» است نه از نظر كاشف بودنش از اعتقاد قلبى به خورشيد و كفر درونى نسبت به خداى يگانه‌

. [سوره البقرة (2): آيات 40 تا 41]

(يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَ إِيَّايَ فَارْهَبُونِ (40) وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلاً وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ (41))

[ترجمه‌]

اى بنى اسرائيل نعمت‌هايى را كه من بر شما ارزانى داشتم بياد آريد و بعهد من وفا كنيد تا بعهد شما وفا كنم و تنها از من بينديشيد.

و بآنچه من نازل كردم (قرآن) كه تصديق كننده آنچه نزد شما است (تورات) ايمان آوريد و نخستين منكر آن نباشيد و آيات مرا به بهاء ناچيز مفروشيد و از قهر من بترسيد.

شرح لغات‌

ابن- پسر و با كلمات «ولد، نسل، ذريه» تقريباً هم معنى است جز اينكه كلمه «ابن» فقط به پسر گفته ميشود ولى «ولد» (فرزند) شامل دختر و پسر ميگردد و به مجموع آنها «ذريه» و «نسل» ميگويند.

ريشه كلمه «ابن» از «بناء» آمده كه قرار دادن چيزى است بر اصل و پايه‌اى و چون پدر، اصل و پسر، فرع و ساخته بر آن است لذا از پسر بكلمه «ابن» تعبير شده است.

اسرائيل- كلمه عبرى است و نام يعقوب بن اسحاق فرزند حضرت ابراهيم مى‌باشد