نام کتاب : فرهنگ نامه مهدویت نویسنده : سلیمیان، خدامراد جلد : 1 صفحه : 86
سبب است كه يكى از لقبهاى آن حضرت، منتقم است.
رسول گرامى اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلّم در حديث معراج، پس از بيان ديدن نور پيشوايان معصوم عليهم السّلام و آخرين جانشين خود ميان آنها، فرمود: . . . عرض كردم:
«پروردگارا! اينان چه كسانى هستند؟» فرمود: «ايشان پيشوايانند و اين قائم است؛ همو كه حلال مرا حلال مىكند و حرام مرا را حرام مىسازد و از دشمنان من انتقام مىگيرد. . .» [1].
البته تفاوتى نمىكند خداوند به دست او از دشمنانش انتقام بگيرد يا اينكه خود حضرت از دشمنان خود و خاندانش انتقام بگيرد.
نيز ن. ك: منتقم، قيام.
انجمن حجتيه
از گروههاى فعّال معاصر در حوزۀ مهدويت با ديدگاههاى ويژه
يكى از گروههايى كه در بيش از نيم قرن گذشته در بحثهاى مهدويت به نوعى در كانون توجه بودهاند انجمن حجتيه است. سابقۀ شكلگيرى اين گروه به جريانهاى دهۀ 1320 ش تا ميانههاى دهۀ 30 در جامعۀ ايران برمىگردد.
[دو خطر عمده در حوزۀ دين]
در اين دوره، دو خطر عمده در حوزۀ دين پديد آمد:
نخست: حزب توده
اين گروه، مرام ماركسيسم را ميان جوانان نشر مىداد و متدينان، ملىها و رژيم پهلوى همه با آن درگير بودند.
دوم: بهائيت
در اين بخش، فقط متدينان روى آن حساسيّت داشتند و پس از شهريور 1320 ش متوجه نفوذ آن، در دستگاه ادارى پهلوى شده، به مبارزه با آن پرداختند. طبعا از نگاه متدينان، خطر بهائيان نه فقط كمتر از حزب توده نبود، بلكه پس از سركوبى حزب توده در سالهاى 32-36 جدّىتر هم شده بود. [2]
برابر خطر دوم، عالمان و مراجع تقليد به مبارزاتى جدّى دست زدند.
از ميانۀ دهۀ 30 يك تشكل مذهبى
[1] . «هؤلاء الأئمّة و هذا القائم الّذى يحلّ حلالى و يحرّم حرامى و به أنتقم من أعدائى. . .» ، نعمانى، الغيبة؛ ص 93؛ شيخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ص 252، ح 2.
[2] . رسول جعفريان، جريانها و سازمانهاى مذهبى سياسى ايران، ص 368.
نام کتاب : فرهنگ نامه مهدویت نویسنده : سلیمیان، خدامراد جلد : 1 صفحه : 86