ن
ناحيۀ مقدسه

منطقۀ سكونت امام عسكرى عليه السّلام و امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و وابستگان به آن‌ها

ناحيه در لغت، به معناى جانب و جمع آن، نواحى است. در غيبت صغرا از حضرت مهدى عليه السّلام به اين واژه تعبير شده است. [1]گاهى نيز از آن حضرت و نايب خاص او با تعبير ناحيه ياد شده است. اين اصطلاح، همانند برخى لقب‌هاى حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف، كنايه از آن حضرت به كار رفته و در بيشتر موارد براى تقيّه استفاده شده است. اين كلمه، بيشتر در كلام كسانى كه به آن حضرت توقيع نوشته و پاسخ دريافت كرده‌اند، ذكر شده است؛ اگرچه در برخى بيانات نورانى حضرت مهدى عليه السّلام نيز اين كلمه به كار رفته است. [2]اربلى آن را رمزى بين شيعيان و آن حضرت و اطرافيان نزديك او دانسته، مى‌نويسد:

. . . و آن حضرت، ملقب است به