او چه نور است و خرد جبريل اوست
و آن ولى كم از او قنديل اوست
[1]

بنابراين شيعه با ردّ اين انگاره، فقط به مهدى شخصى معتقد است.

مكانى مذهبى ناميده شده به نام حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف

با روزافزون شدن علاقۀ عمومى مردم به حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف، مكان‌هايى با عنوان مهديه فراهم شده است؛ جايى كه به طور معمول مراسم مربوط به حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف-به‌ويژه دعاى ندبه-در آن، از جايگاه بيشترى برخوردار است. اين مكان، با انتسابش به حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف، همواره محل گردآمدن دلدادگان آخرين معصوم عليه السّلام و زمزمه‌هاى عاشقانۀ آنان با آن يار سفر كرده است. بيشتر شهرها كم‌وبيش داراى اين مكان ارزشمند هستند كه در عصر غيبت مى‌تواند محلى ارزشمند در ايجاد ارتباط روحى با حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف باشد. يكى از مهديه‌هاى بسيار معتبر در جهان تشيع، مهديۀ تهران است كه با زحمات طاقت‌فرساى مرحوم شيخ احمد كافى بنا شده، امروزه از فعال‌ترين مراكز مهدوى به شمار مى‌آيد.

نيز ن. ك: دعاى ندبه.

از ويژگى‌هاى حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف در عصر ظهور

از روايات استفاده مى‌شود حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف هنگام ظهور، برخى ميراث‌هاى پيامبران گذشته را همراه خواهد داشت. [2]دربارۀ اين‌كه اين امور به چه هدفى نزد حضرت جمع شده است، سخن روشنى در دست نيست؛ ولى با توجه به اين‌كه نقش حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف، نقش همۀ انبيا و اوليا است و آن حضرت آرزوى تمام پيامبران را پياده خواهد كرد، مى‌توان نتيجه گرفت تمام ابزار آنان در اختيار آن حضرت قرار خواهد