وى عقايد كفرآميز و الحادى داشت كه سعى مى‌كرد آن را در بين عامّه مردم منتشر سازد. محمد بن موسى بن حسن بن فرات نيز اسباب كار او را فراهم و او را پشتيبانى مى‌كرد. [1]ابن فرات از خاندان معروف بنوفرات بود. وى در بغداد و كوفه محدثى معروف بود و به نظر مى‌رسد نخستين فرد از خاندان بنوفرات است كه در حكومت عباسى مقامى به دست آورد. [2]از اين‌جا نقش حكومت در حمايت و پشتيبانى از خطوط انحرافى روشن مى‌شود. عقايد نميرى در كتاب الغيبة، رجال كشى و فرق الشيعه بيان شده است.

سعد بن عبد اللّه اشعرى گويد:

محمد بن نصير نميرى مدعى بود پيغمبر است و امام هادى عليه السّلام او را مبعوث كرده است. عقيدۀ به تناسخ داشت و معتقد به خدايى امام هادى عليه السّلام بود، نزديكى با محارم را جايز مى‌دانست و. . . . [3]

سعد بن عبد اللّه گويد: نميرى در آخر عمر بيمار شد و در آن حال مرد.

در آن بيمارى از وى پرسيدند:

«جانشين تو كيست؟» او با زبان ضعيف و گرفته‌اى گفت: «احمد» ؛ ولى كسى نفهميد احمد كيست؛ به همين سبب اين حرف، موجب انشعاب پيروان او شد؛ عده‌اى گفتند: «مقصود نميرى، احمد فرزندش بوده است.» جمعى گفتند: «احمد بن محمد بن موسى بن فرات است.» و گروهى گفتند: «منظور وى احمد بن موسى بن فرات است.» و فرقه‌اى گفتند:

«منظور وى احمد بن ابو الحسين بن بشر بن يزيد است.» اين انشعاب باعث پراكندگى اتباع او شد. [4]

پيروان امامت محمد برادر امام عسكرى عليه السّلام و منحرف از امام مهدى عليه السّلام

محمديه طرفداران امامت محمد بن على بن محمد بن على بن موسى الرضا عليهم السّلام و يكى از گروه‌هايى بودند