نام کتاب : فرهنگ نامه مهدویت نویسنده : سلیمیان، خدامراد جلد : 1 صفحه : 361
امام و حجّت الهى در همۀ زمانها، تصريح خدا، پيامبر، و امامان معصوم عليهم السّلام بر امامت و غيبت امام دوازدهم، منكران آخرين امام و اينكه امامت در يك زمان، در دو برادر جمع نمىشود، را آورده است.
سپس مسائل مربوط به ولادت حضرت مهدى عليه السّلام مانند سرگذشت مادر آن حضرت، ولادت آن حضرت و ديداركنندگان با آن حضرت را در سه باب چهل و يكم تا چهل و سوم، علت غيبت را در باب چهل و چهارم، توقيعات حضرت مهدى عليه السّلام باب چهل و پنجم، درازعمرى و درازعمران نه باب (از باب چهل و ششم، تا باب پنجاه و چهارم) ، ثواب انتظار فرج، باب پنجاه و پنجم، نهى از نام بردن مهدى عليه السّلام، باب پنجاه و ششم، نشانه- هاى ظهور مهدى عليه السّلام، باب پنجاه و هفتم، متفرقات، باب پنجاه و هشتم، مطالب كتاب را سامان داده است.
اين كتاب بارها چاپ شده و نيز به دست افراد مختلفى به فارسى برگردان شده است. طبق بررسىهاى انجام شده، نزديك 370 روايت مربوط به حضرت مهدى عليه السّلام و موضوعات مرتبط با ايشان است و بقيۀ روايات در موضوعات ديگر البته در ارتباط با مهدويت است.
كوفه
مركز حكومت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف عصر ظهور
شهر كوفه در سال 17 ق به دستور عمر بن خطاب و به دست سعد بن ابى وقاص فرمانده سپاه مسلمانان در جنگ با ايرانيان پىريزى شد. هدف از تأسيس اين شهر، بنيانگذارى يك پادگان نظامى در نزديكى ايران، به منظور پشتيبانى نيروهاى عملكننده در داخل ايران بوده است. [1]عمر دستور داده بود گنجايش مسجد اين شهر، به گونهاى باشد كه تمام جمعيت نظامى را در خود جاى دهد و مسجدى كه طبق اين دستور ساخته شد، مىتوانست چهل هزار تن را در خود پذيرا باشد. [2]
بنابراين شهر كوفه، در آغاز تأسيس، حدود چهل هزار جمعيت نظامى داشته است. با توجه به اينكه بسيارى از اين جمعيت، زن و فرزند