ف
فترت

تعبيرى براى غيبت حضرت مهدى عليه السّلام

فترت اسم مصدر ثلاثى مجرد «فتر» ، به معناى مدت سكون و آرامش است. براى فترت و فتر در لغت عرب معانى مختلفى ذكر شده است.

راغب اصفهانى، فتر و فتور را «سكون بعد از حدّت» و «ضعف بعد از قوّت» معنا كرده است. [1]«فترت» در اصطلاح دينى، به مدت زمان بين دو پيامبر و نيز مدت كوتاهى از انقطاع وحى در دوران رسالت پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلّم گفته مى‌شود. [2]اين كلمه يك بار در قرآن كريم آمده و به فاصلۀ زمانى بين حضرت عيسى عليه السّلام و رسول گرامى اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلّم اشاره كرده است. [3]

در بيشتر روايات مهدويّت، مدت زمان پنهان‌زيستى حضرت مهدى عليه السّلام، به «غيبت» تعبير شده