بنابراين استفاده از اين لقب، بيشتر در ارتباطات مالى شيعيان با حضرت مهدى عليه السّلام-آن هم در طول غيبت صغرا-بوده است. [2]محمد بن صالح گويد:
وقتى پدرم از دنيا رفت و امر به من رسيد، حوالههايى نزد پدرم بود كه نشان مىداد، مربوط به اموال غريم است. [3]
نيز ن. ك: القاب حضرت مهدى عليه السّلام.
غلام
از لقبهاى حضرت مهدى عليه السّلام
غلام در لغت، به معناى پسربچه است. [4]در برخى روايات از حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف، با اين عنوان ياد شده است. امام صادق عليه السّلام فرمود:
پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرمود: «لا بدّ للغلام من غيبة» ؛ «ناگزير براى غلام غيبتى خواهد بود.» گفته شد: «اى رسول خدا! براى چه؟» فرمود: «از ترس مرگ.» [5]
اين لقب نيز، گاهى در معناى لغوى خود به كار مىرفته و مقصود همان پسربچه و جوان بوده است و گاهى به سبب شرايط حاكم بر زمان آن عصر، از روى تقيه گفته مىشده و به عنوان لقب به كار مىرفته است.
غيبت (پنهان شدن) امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف
يكى از دورههاى زندگى حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف
غيبت، اسم مصدر از ثلاثى مجرد مادۀ(غ ى ب) و به معناى ناپديد شدن و پنهان شدن از ديدگان است. غايب به كسى گفته مىشود كه حاضر و ظاهر نيست. [6]و در اصل، دربارۀ پنهان شدن خورشيد، ماه و ستارگان به كار