ظ
ظهور

آشكار شدن مهدى عليه السّلام پس از غيبت طولانى

از اصطلاحات بسيار رايج در فرهنگ مهدويّت واژه «ظهور» است.

اين كلمه از نظر لغت به معناى آشكار شدن چيز پنهان است. [1]نكتۀ مهمّ در ظهور، مسبوق بودن آن به غيبت است؛ امّا در اصطلاح مهدويّت، مقصود، ظاهر شدن حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف پس از پنهان زيستن طولانى، براى قيام و برپايى حكومت عدل جهانى است.

دوران ظهور را مى‌توان به مراحل ذيل تقسيم كرد:

مرحلۀ نخست: ظهور و آشكار شدن كه فقط در اراده و علم الهى است؛

مرحلۀ بعد: قيام و نهضت به امر الهى و خروج بر ستمگران و مبارزه با دشمنان؛

و مرحلۀ پايانى: دوران تثبيت و حكومت جهانى است.

يك. روايات مرحلۀ نخست 1. زراره مى‌گويد از امام باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود: