طريد

از لقب‌هاى حضرت مهدى عليه السّلام

در روايات، از حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف با لقب طريد ياد شده است. «طريد» به معناى طرد شده از سوى مردم است. [1]عيسى خشاب گويد: به امام حسين عليه السّلام گفتم: «آيا شما صاحب الامر هستيد؟» فرمود:

خير، ولى صاحب الامر طريد [- رانده شده]و شريد [-آواره]است و خون‌خواه پدرش و داراى كينۀ عمويش مى‌باشد. . . . [2]

از نشانه‌هاى نزديكى قيامت در عصر ظهور

از نشانه‌هاى نزديك شدن رستاخيز بزرگ، «طلوع خورشيد از مغرب» است. امير مؤمنان، على عليه السّلام به نقل از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرمود:

به ناگزير، ده چيز پيش از قيامت رخ خواهد داد: سفيانى، دجّال، دود، جنبنده، خروج قائم عليه السّلام، طلوع خورشيد از مغرب، نزول عيسى، خسف به مشرق، خسف به جزيرۀ عرب و آتشى كه از چاه عدن بيرون مى‌آيد و مردمان را به محشر سوق مى‌دهد.» [3]

شيخ مفيد، دربارۀ چگونگى اين اتفاق نوشته است:

خورشيد، هنگام ظهر در آسمان، راكد مى‌شود و ساعتى چند تا هنگام عصر پيدا نباشد؛ آن‌گاه از مغرب آشكار شود. [4]

عده‌اى اين امر را بعيد پنداشته و گفته‌اند: مستلزم در هم ريختن و از هم پاشيدن نظم جهان و تغيير در حركت منظومۀ خورشيدى خواهد بود و نتيجه گرفته‌اند كه با اصول حاكم بر نظام طبيعت، ناسازگار است؛ ولى به نظر مى‌رسد اين امر، همانند بسيارى ديگر از امور، از آيات الهى خواهد بود. افزون بر آن، نظير اين اتفاقات پيش‌تر نيز در آسمان رخ داده است كه از جمله آن‌ها ردّ الشّمس (-بازگشن خورشيد) براى يوشع بن نون بوده است.