باشد. چگونه او باشم؛ در حالى كه سستى بدن مرا مى‌بينى و قائم كسى است كه در سن پيران و منظر جوانان قيام مى‌كند. . . . [1]

البته آنچه بيشتر در روايات آمده «صاحب هذا الامر» است؛ ولى رفته رفته اين تركيب به «صاحب الامر» تبديل شده و يكى از القاب آن حضرت شمرده شده است.

نيز ن. ك: القاب حضرت مهدى عليه السّلام.

از لقب‌هاى حضرت مهدى عليه السّلام

در روايات، صاحب الدار لقب حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف ياد شده است.

مقصود از «دار» (-خانه) ، خانۀ پدرى و جدّ آن حضرت است كه آن‌جا غايب شده است. از آن‌جا كه ذكر نام آن حضرت، در آن دوران جايز نبود، براى اشاره به آن حضرت، از انواع كنايه‌ها استفاده شد كه از جمله «صاحب الدار» است.

اسحاق بن يعقوب مى‌گويد: «از محمد بن عثمان عمرى خواستم نامه‌اى كه در آن، پرسش‌هاى سختى را مطرح كرده بودم، به حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف برساند. پس توقيعى به خط مولايمان «صاحب الدار» صادر شد. . . .» [2]

از لقب‌هاى حضرت مهدى عليه السّلام

از القاب حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف «صاحب الزّمان» است. اين لقب، در متن روايات كمتر ذكر شده است؛ ولى در سخن ياران، راويان و شيعيان، فراوان به كار رفته است. [3]

امام صادق عليه السّلام فرمود:

و آخرين آن‌ها قائم به حق، بقية اللّه در زمين و صاحب الزّمان است. [4]