از آنجا كه اين زيارت با سلام بر آل ياسين آغاز مى‌شود، امروزه به اين نام معروف است.

اين زيارت، با بيست و سه سلام آغاز شده است: سلام اوّل به آل يس (عترت پاك پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم) و سلام‌هاى بعد، هريك خطاب به حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف با القاب و عناوين خاص آن حضرت مى‌باشد. سپس با اظهار و اقرار به اصول اعتقادى صحيح و گواه گرفتن امام بر آن‌ها و تجديد عهد وفادارى براى اولياى دين، زيارت به پايان مى‌رسد.

به تصريح برخى از عالمان، اين زيارت، جامع و كامل و بهترين زيارت‌هاى آن حضرت است و در همۀ وقت‌ها مى‌شود آن را خواند.

سندهاى اين زيارت، صحيح و معتبر بوده و در مجامع مهم حديثى و دعايى نقل شده است. [1]

جمع فراوانى از شيعيان به خواندن اين زيارت و دعاى پس از آن مداومت دارند و براى خواندن آن به طور گروهى در شهرهاى گوناگون شيعه‌نشين جلسات خاصى برگزار مى‌شود.

زيارت امام حسين عليه السّلام و ياران آن حضرت منسوب به امام مهدى عليه السّلام

ناحيه، در لغت به معناى جانب و جمع آن «نواحى» است. و در غيبت صغرا از حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف به آن تعبير شده است. [2]گاهى نيز از آن حضرت و نايب خاص او با تعبير ناحيه ياد شده است. گويا اين اصطلاح همانند برخى از القاب حضرت مهدى عليه السّلام، براى كنايه از آن حضرت به كار رفته و بيشتر موارد به جهت تقيّه مورد استفاده قرار گرفته است. اين كلمه، بيشتر در كلام كسانى كه به آن حضرت توقيع نوشته و پاسخ دريافت كرده‌اند، ذكر شده است؛ اگرچه در برخى بيانات نورانى حضرت مهدى عليه السّلام نيز اين كلمه استعمال شده است. [3]