نام کتاب : فرهنگ نامه مهدویت نویسنده : سلیمیان، خدامراد جلد : 1 صفحه : 211
يك روز واقع خواهد شد؛ با نظام و ترتيبى همچون نظام يك رشته كه به بند كشيده شده است. هريك، از پى ديگرى [مىآيد]و جنگ قدرت و هيبت از هرسو فراگير مىشود. واى بر كسى كه با آنان دشمنى و ستيز كند! ميان پرچمها راهنماتر از پرچم يمانى نباشد كه آن، پرچم هدايت است؛ زيرا به صاحب شما دعوت مىكند. هنگامى كه يمانى خروج كند، خريدوفروش سلاح براى مردم و هرمسلمانى ممنوع است. چون يمانى خروج كرد، به سوى او بشتاب كه همانا پرچم او پرچم هدايت است.
هيچ مسلمانى را روا نباشد كه با آن پرچم مقابله كند. هركس چنين كند، از اهل آتش است؛ زيرا او به سوى حق و راه مستقيم فرا مىخواند. [1]
خروج يمانى، به طور اجمال از نشانههاى حتمى ظهور است؛ هرچند جزئيات و چگونگى خروج وى روشن نيست.
نيز ن. ك: نشانههاى ظهور.
خسف به بيداء
از نشانههاى حتمى قيام حضرت مهدى عليه السّلام
واژۀ خسف به معناى فرورفتن و پنهان شدن است و «بيداء» نام سرزمينى بين مكه و مدينه است. [2]
منظور از خسف به بيداء آن است كه سفيانى با لشكرى عظيم به قصد جنگ با حضرت مهدى عليه السّلام عازم مكه مىشود؛ اما بين مكه و مدينه-در محلى كه به سرزمين «بيداء» معروف است-به گونهاى معجزهآسا، به امر خداوند، در زمين فرومىروند.
اين حادثه در روايات بسيارى از عامّه [3]و خاصّه يكى از نشانههاى ظهور معرفى شده و در شمارى از آنها بر حتمى بودن آن تأكيد شده است. [4]امام باقر عليه السّلام فرمود:
. . . سفيانى گروهى را به مدينه روانه كند و مهدى از آنجا به مكه رخت بربندد. خبر به فرمانده سپاه سفيانى رسد كه مهدى عليه السّلام به سوى