چهار. دجّال، كنايه از كفر جهانى و سيطرۀ فرهنگ مادى بر جهان است.

برخى از اهل نظر، اين احتمال را تقويت كرده و همه ويژگى‌هايى را كه براى دجّال بيان شده، با ويژگى‌هاى استكبار جهانى برابر دانسته‌اند. «استكبار» به معناى واقعى، دجّال است كه خود را قيّم ملت‌ها مى‌داند و با تكيه به ثروت انبوه و قدرت عظيم، در همه جاى زمين دخالت مى‌كند و همه را به زير سلطه خويش مى‌آورد. [1]

از نكات شگف‌آور و تأمل‌برانگيز در انبوه روايات شيعه و سنّى ارتباط تنگاتنگى است كه بين دجّال و يهوديان مطرح شده است. در روايات بيشتر پيروان دجال يهودى معرفى شده‌اند. [2]در منابع اهل سنّت به صورت عمده، سخن از كشته شدن دجّال به دست حضرت عيسى عليه السّلام است. [3]

نيز ن. ك: اشراط الساعة، آستانۀ قيامت.

خروج مردى از نسل ابو سفيان، از نشانه‌هاى حتمى قيام حضرت مهدى عليه السّلام

پيش از قيام حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف مردى از نسل ابو سفيان در منطقۀ شام خروج مى‌كند و با تظاهر به ديندارى، گروه فراوانى از مسلمانان را فريب مى‌دهد و بخش گسترده‌اى از سرزمين‌هاى اسلامى (شام، حمص، فلسطين، اردن، قنسرين و منطقه عراق) را به تصرّف خود در مى‌آورد. [4]در كوفه و نجف، به كشتار شيعيان مى‌پردازد و براى كشتن و يافتن آنان جايزه تعيين مى‌كند، [5]مدت حكومت او، نه ماه است. [6]

وى، آن‌گاه كه از ظهور حضرت حجّت عليه السّلام آگاه مى‌شود، با سپاهى بزرگ به جنگ وى مى‌رود. [7]در منطقۀ «بيداء» (بين مكه و مدينه) با سپاه امام عليه السّلام برخورد مى‌كند و به امر خدا، همۀ لشكريان وى-جز