ياد كرده كه به جاى خروج يمانى ذكر شده است. [1]

نيز ن. ك: نشانه‌هاى ظهور.

از نشانه‌هاى حتمى ظهور مهدى عليه السّلام

«خروج دابة الارض» به معناى بيرون آمدن جنبندۀ زمين است. اين پديده، هم در روايات شيعه و هم در روايات اهل سنّت، مورد اشاره قرار گرفته و از آن به عنوان «اشراط السّاعة» و يكى از نشانه‌هاى نزديك شدن قيامت ياد شده است. [2]

پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلّم، فرمود:

ناگزير، ده چيز پيش از قيامت رخ خواهد داد: سفيانى، دجّال، دود، دابه، خروج قائم، طلوع خورشيد از مغربش، نزول عيسى بن مريم، خسف به مشرق، خسف به جزيرة العرب و آتشى كه از قعر عدن خارج مى‌شود و مردم را به سوى محشر مى‌برد. [3]

آنچه اين اتفاق را نزد شيعه مهم ساخته، رواياتى است كه از «خروج دابة الارض» به عنوان رجعت امير مؤمنان على عليه السّلام ياد كرده است.

امام باقر عليه السّلام فرمود: امام على عليه السّلام پس از ذكر اوصاف خود، فرمود:

. . . من، همان جنبنده‌اى هستم كه با مردم سخن مى‌گويد. . . . [4]

دربارۀ ماهيت دابه و چگونگى خروج او-به ويژه ميان اهل سنّت- سخن‌هاى فراوانى گفته و گمانه‌هاى بسيارى زده شده است. برخى نوشته‌اند:

دابه، به معناى جنبنده و ارض به معناى زمين است. بر خلاف آنچه برخى مى‌پندارند، دابه فقط به جنبندگان غير انسان اطلاق نمى‌شود؛