حيرت

از ويژگى‌هاى مردم و حضرت مهدى عليه السّلام در عصر غيبت

از ويژگى‌هاى مهم دوران غيبت «سرگردانى» است؛ به ويژه هرچه به زمان ظهور حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف نزديك‌تر مى‌شويم، بر شدّت آن افزوده مى‌شود.

در اين دوران، انسان‌ها به سبب پنهان بودن رهبر الهى خود، در تحيّر، و برخى نيز در گمراهى به سر خواهند برد. البته افراد بسيارى نيز به دليل اهتمام جدّى به پرواى الهى، از اين آزمون‌ها با سربلندى به سلامت عبور كرده، ايمان خود را تا واپسين لحظه‌ها به خوبى حفظ مى‌كنند.

عبد العظيم بن عبد اللّه حسنى، از امام نهم جواد الأئمه عليه السّلام، از پدرانش حديث كرده است كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود:

براى قائم ما غيبتى است كه مدتش طولانى است. گويا شيعه را مى‌بينم كه در غيبتش چون چهارپايان جولان مى‌زنند و چراگاه مى‌جويند و به دست نمى‌آورند. آگاه باشيد هركدامشان بر دين خود ثابت بماند و براى طول غيبت امام، دلش دچار قساوت نشود، او در روز قيامت در درجۀ من، با من است. . . . [1]

در برخى روايات، اين حيرت، به خود حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف نيز نسبت داده شده است. «حيرت» از نظر لغت هنگامى به كار مى‌رود كه شخص، در كار خود سرگردان است [2]و گشايشى در آن نمى‌بيند. [3]كه اين، به تناسب افراد متفاوت خواهد بود، ازاين‌رو سرگردانى آن حضرت، با آنچه در باره عموم مردم گفته شده، كاملا متفاوت است.

اصبغ بن نباته گويد: بر امير مؤمنان على عليه السّلام وارد شدم و ديدم در حالى كه در انديشه فرورفته است، با انگشت بر زمين خط مى‌كشد.

پرسيدم: اى امير المؤمنين! چرا شما را