نام کتاب : صحیفه سجادیه نویسنده : حسین انصاریان جلد : 1 صفحه : 228
تَفَضُّلٌ، وَ عُقُوبَتُكَ عَدْلٌ، وَ قَضآؤُكَ خِيَرَةٌ. اِنْ اَعْطَيْتَ تفضل، و مجازاتت عدالت، و قضايت عين خير است. اگر بخشش كنى عطايت را
لَمْ تَشُبْ عَطآئَكَ بِمَنٍّ، وَ اِنْ مَنَعْتَ لَمْ يَكُنْ مَنْعُكَ تَعَدِّياً، به منّت آلوده نكنى، و اگر عنايت نكنى از باب ستم نيست،
تَشْكُرُ مَنْ شَكَرَكَ وَ اَنْتَ اَلْهَمْتَهُ شُكْرَكَ، وَ تُكافِئُ مَنْ حَمِدَكَ آنكه تو را شكر كند شكرش كنى، در صورتى كه خودت آن شكر را به او الهام فرمودى، و هر كه تو را بستايد پاداشش مىدهى
وَ اَنْتَ عَلَّمْتَهُ حَمْدَكَ، تَسْتُرُ عَلى مَنْ لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ، در حالى كه آن ستايش را خودت به او تعليمكردى، پرده مىپوشى بر آن كه اگر مىخواستى رسوايش مىكردى،
وَ تَجُودُ عَلى مَنْ لَوْ شِئْتَ مَنَعْتَهُ، وَ كِلاهُما اَهْلٌ مِنْكَ و جود و كرم كنى بر آن كه اگر مىخواستى از وى دريغ مىكردى، در صورتى كه هر دو
لِلْفَضيحَةِ وَ الْمَنْعِ، غَيْرَ اَنَّكَ بَنَيْتَ اَفْعالَكَ عَلَى التَّفَضُّلِ، مستحق رسوايى و دريغ تو اند، امّا تو تمام امورت را براساس تفضل بنا نهادهاى،
وَ اَجْرَيْتَ قُدْرَتَكَ عَلَى التَّجاوُزِ، وَ تَلَقَّيْتَ مَنْ عَصاكَ و قدرتت را بر آئين گذشت مقرّر كردهاى، و با آن كه با تو به مخالفت برخاسته با بردبارى
بِالْحِلْمِ، وَ اَمْهَلْتَ مَنْ قَصَدَ لِنَفْسِهِ بِالظُّلْمِ، تَسْتَنْظِرُهُمْ روبرو مىشوى، و به آن كه در حق خويش ستم كرده مهلت مىدهى، با صبر و بردبارى خود مهلتشان مىدهى
بِاَناتِكَ اِلَى الْاِنابَةِ، وَ تَتْرُكُ مُعاجَلَتَهُمْ اِلَى التَّوْبَةِ، تا به حضرتت بازگردند، و در مؤاخذه عاصيان شتاب نمىكنى تا به توبه موفق شوند،
نام کتاب : صحیفه سجادیه نویسنده : حسین انصاریان جلد : 1 صفحه : 228