نام کتاب : صحیفه سجادیه نویسنده : حسین انصاریان جلد : 1 صفحه : 194
اَعْطَيْتَ كُلاًّ مِنْهُما مالَمْ يَجِبْ لَهُ، وَ تَفَضَّلْتَ عَلى كُلٍّ مِنْهُما به هر يك از آن دو نفر عطايى نمودهاى كه مستحق آن نبوده، و به هر يك تفضّلى فرمودهاى
بِما يَقْصُرُ عَمَلُهُ عَنْهُ، وَلَوْ كافَأْتَالْمُطيعَ عَلى ما اَنْتَ تَوَلَّيْتَهُ كه عملش از آن قاصر است، و اگر مطيع را بر آنچه حضرتت او را بر آن گماشتهاى (نه بر عمل خودش) جزا مىدادى
لَأوْشَكَ اَنْ يَفْقِدَ ثَوابَكَ، وَ اَنْ تَزُولَ عَنْهُ نِعْمَتُكَ، وَلكِنَّكَ بيم آن بود كه ثوابت را از دست بدهد، و نعمتت از او زايل شود، ولى تو
بِكَرَمِكَ جازَيْتَهُ عَلَى الْمُدَّةِ الْقَصيرَةِ الْفانِيَةِ بِالْمُدَّةِ الطَّويلَةِ به بزرگوارى خود در برابر مدت كوتاه از دسترفتنى به مدّتى طولانى
الْخالِدَةِ، وَ عَلَىالْغايَةِ الْقَريبَةِ الزّآئِلَةِ بِالْغايَةِ الْمَديدَةِ الْباقِيَةِ، و هميشگى، و در مقابل مدت نزديك گذرا با مدت دامنهدار جاويد او را پاداش
ثُمَّ لَمْ تَسُمْهُ الْقِصاصَ فيما اَكَلَ مِنْ رِزْقِكَ الَّذى يَقْوى بِهِ دادى، سپس در برابر رزقى كه از سفره نعمت تو خورده تا به سبب
عَلى طاعَتِكَ، وَ لَمْتَحْمِلْهُ عَلَى الْمُناقَشاتِ فِىالْالاتِ الَّتى آن بر طاعتت نيرو گيرد با او معامله پاياپاى نكردى، و از او بازپرسى دقيق درباره ابزارى كه آنها را
تَسَبَّبَ بِاسْتِعْمالِها اِلى مَغْفِرَتِكَ، وَلَوْفَعَلْتَ ذلِكَ بِهِلَذَهَبَ سبب رسيدن به مغفرتت قرار داده ننمودى، و اگر با مطيع چنين رفتار
بِجَميعِ ما كَدَحَ لَهُ وَ جُمْلَةِ ما سَعى فيهِ، جَزآءً لِلصُّغْرى مِنْ مىنمودى تمام حاصل دسترنج و سعى و زحمت او در مقابل كوچكترين نعمتها و
نام کتاب : صحیفه سجادیه نویسنده : حسین انصاریان جلد : 1 صفحه : 194